Péu-de-chin
Poa pratensis
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Margai.
Nom en français : Pâturin des prés.
Descripcioun :Lou péu-de-chin es uno planto forço coumuno que trachis dins li prado, champ, tepiero etc. Se destrìo dis àutri margai à si fueio d'en aut courto e acabado pèr un capouchoun, à si lengueto courto (1 à 3 mm) e pas pounchudo, e à sa souco que rebalo. Li lemma an 5 costo e soun proun peludo.
Usanço :Es uno bono erbo pasturiero.
Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80(120) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Ribiero
- Tepiero seco
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Poa pratensis L., 1753
Espargo-fèro
Asparagus acutifolius
Asparagaceae
Àutri noum : Aspàrgou, Espargasso, Roumanin-couniéu, Roumiéu-couniéu, Pèd-de-Róumi.
Nom en français : Asperge sauvage.
Descripcioun :L'espargo-fèro es uno planto bèn couneigudo de nòsti garrigo e éusiero. A la fin de l'ivèr sort de terro, èi lou moumen de l'acampa ! Pièi la tijo devèn duro coume uno co-rudo. Flouris tardié, raramen avans juliet.
Usanço :Coume l'avèn di, s'acampo à la primo pèr li meleto. La planto èi proun bono pèr la santa, richo en vitamino (A, B, C, PP...) e en sau mineralo (P, Mn...). Fai pissa (óudour de 1,2-ditiole) e es un pau lachativo.
Port : Aubret
Taio : 0,4 à 2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asparagus
Famiho : Asparagaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Garrigo
- Éusiero
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Asparagus acutifolius L., 1753